Zajęty?

Kamila

Czy zakochałyście się kiedyś w chłopaku, który miał dziewczynę? Jak wtedy postąpiłyście - próby zapomnienia, czy tzw. odbijanie? A może czekanie, aż ich związek sam się rozpadnie?
A co ze zmianą stron? Czy to nie w Waszym chłopaku ktoś się zakochał?

Czyli wszystko na ten temat, wypowiadajcie się. (;

ajrnisz

Może można zaliczyć coś co było dawno dawno temu, za czasów kiedy desperacko pragnęłam mieć chłopaka. Podobał mi się taki jeden, ale chyba tylko dlatego, że sam do mnie pisał. Miał dziewczynę i chyba nawet chciał ją rzucić, jakie to romantyczne. Ale to trwało krótko, nic się potem nie wydarzyło i bardzo bardzo dobrze ;)
Ale tak na poważnie, to nigdy mi się to nie przytrafiło, bo tego wyżej bym nie zaliczała :D

Obsesja.

Było raz, ale przeszło mi, na szczęście.
Strasznie chamsko bym się czuła, gdybym im rozwaliła związek a ten chłopak i tak by miał mnie daleko.
Poza tym ta dziewczyna mieszkała na moim osiedlu, więc jeszcze gorzej bym się czuła, gdybym ją spotkała.

A, i z resztą po jakimś czasie role mogłyby się odwrócić.

Kamila

Cóż, ja również źle czułabym się z tym, iż rozwaliłam czyjś związek. Jestem obecnie w sytuacji, że podoba mi się chłopak już zajęty. Ale chcę to w sobie stłumić póki to jeszcze marne uczucie. Poza tym chodzi z moją koleżanką, więc jeszcze gorzej.

Nieraz spotkałam się z tym, że ktoś komuś chce zabrać chłopaka/dziewczynę. O takich osobach dobrze się nie mówi i już. Sama uważam, że tacy ludzie zachowują się całkowicie nie fair. Nigdy nie zniszczyłabym czyjegoś związku.

mistle

Jak byłam kiedyś młoda i głupia to byłam zadurzona po uszy w facecie, który był szaleńczo zakochany w mojej przyjaciółce. Ogólnie byliśmy trójką dobrych znajomych, oni ze sobą nie chodzili, ale i tak czułam się nie do końca w porządku. Ale nic z tego nie wyszło, chyba się sama odkochałam i to bardzo szybko. Swoją drogą on chyba nadal ją kocha, ona nadal go zlewa i chyba to już trochę chorobliwe, bo jak mówię -- wiele lat minęło.
Druga sytuacja może trochę tego typu była jak związałam się emocjonalnie z pewnym gościem, nie byliśmy parą, ale iskrzyło mocno. On niby chciał coś więcej, ja się nim trochę bawiłam, nie bralam tego na poważnie itp. dopóki mu się czekanie nie znudziło i przygruchał sobie inną. O tak, wtedy dopiero do mnie dotarło, że moje uczucia do niego były większe niż sama sobie uświadamiałam (; niemniej jednak ich związek nie przetrwał długo, zaś my na siebie nadal reagujemy nie do końca normalnie.

Tak chyba trochę nie na temat, co? Teraz jestem trochę w odwrotnej sytuacji, bo jestem w związku już długo i czasem owszem, czuję że jestem traktowana przez innych trochę jak taka niedostępna kobieta, której się nie da zdobyć (chociaż owszem, czasem próbują), mam wrażenie, że całe życie będę z tym walczyć. No dobra, pewnie do momentu, kiedy będę stara, brzydka i pomarszczona.